سفیکسیم یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورینی است. این آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان طیف وسیعی از بیماری‌های عفونی باکتریایی مثل عفونت‌های تنفسی، عفونت‌های پوست و بافت نرم و عفونت‌های استخوان یا مفاصل، و عفونت‌های ادراری مؤثر می‌باشند.

این آنتی‌بیوتیک همچنین ممکن است برای پیشگیری از ایجاد عفونت در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند یا در افرادی که به هر علتی مستعد عفونت هستند، استفاده شود.

یکی از رده‌های دارویی پرمصرف برای حسساسیت یا التهاب می‌باشند.

هیستامین یکی از مهم‌ترین واسطه‌های شیمیایی آزاد شده در بدن از سلول‌ها است که عملکردهای متفاوت و مهمی دارد؛ مثلاً هیستامین در حساسیت‌ها، التهاب و بیماری‌های ساده مانند سرماخوردگی آزاد می‌شود. هیستامین در معده با تحریک گیرنده نوع دو هیستامین موجب تحریک ترشح اسید معده می‌شود. داروهای بلوک‌کننده این نوع گیرنده مانند سایمتیدین، رانیتیدین و… می‌باشند.

معمولاً منظور از آنتی‌هیستامین بلوک‌کننده گیرنده نوع یک می‌باشند. این رده دارویی مانند کلرفنیرامین، دیفن‌هیدرامین، پرومتازین، ترفنادین، کلماستین، فکسوفنادین، ستریزین و… در حساسیت، التهاب و اثرات گرد و خاک و ریزگردها وبیماری‌های ویروسی تنفسی مانند سرماخوردگی به کار می‌روند. آنتی‌هیستامین‌های غیراختصاصی عوارضی چون خواب آلودگی و عوارض آنتی کولینرژیک مانند خشکی دهان دارند. نسل‌های جدیدتر آنتی هیستامین‌ها مانند لوراتادین و فکسوفنادین چون از سد خونی-مغزی عبور نمی‌کنند معمولاً خواب‌آور نیستند.

به دلیل اثرات مختلف هیستامین در بدن داروهای آنتی هیستامینی نیز کاربردهای متفاوتی دارند مثلاً پرومتازین در درمان سرگیجه و تهوع کاربرد دارد یا سیپروهپتادین اشتهاآور است.

در غلظت‌های بالای موضعی‌کورتیکواستروئیدها اثر مستقیم بر روی‌غشاء دارند. کورتیکواستروئیدها اگزودای سلولی و فیبرینی و انفیلتراسیون بافتی را کاهش می‌دهند. ممانعت از تشکیل کلاژن و بافت همبند، تأخیر درتولید مجدد سلول‌های اپی‌تلیال، کاهش‌تشکیل عروق جدید پس از التهاب و کاهش نفوذپذیری مویرگ‌های متورم از دیگر اثرات این دارو می‌باشد.

این دارو می‌تواند سبب کاهش پرولاکتین سرم و هورمون آزادکننده تیروتروپین شود. این مشکل بیشتر زمانی پیش می‌آید که آمپول گزامتازون به مفصل تزریق شده باشد.

یک مسکن تب‌بُر است که به‌طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو به شکل [ قرص]]، قرص، شربت، آمپول و شیاف ساخته می‌شود که شکل قرص آن پر کاربرد تر است.

یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم روماتیسم مفصلی، میگرن، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به‌عنوان تب‌بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می‌شود. این دارو همچنین در درمان نوزادان زودرس مبتلا به مجرای شریانی باز مورد استفاده است. ایبوپروفن به شکل خوراکی و تزریق وریدی تجویز شده و تأثیرگذاری آن پس از حدود یک ساعت آغاز می‌شود. تأثیر ضدالتهابی ایبوپروفن، کمتر از سایر ضدالتهاب‌های غیر استروئیدی است اما نحوهٔ عملکرد آن، مشابه آن‌ها بوده و با مهار تولید پروستاگلندین‌ها باعث کاهش فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز می‌شود.

دارویی است که کاربرد اصلی آن در درمان زخم معده و گاستریت است. این دارو در درمان کوتاه مدت زخم‌های فعال دوازدهه یا زخم‌های فعال و خوش‌خیم معده، (در مقادیر کم برای پیشگیری از عود زخم دوازدهه مصرف می‌شود)، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند نشانگان زولینگر-الیسون، برگشت محتویات معده به مری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. طبق تحقیقات دانشمندان آمریکا این دارو سرطان‌زا است اما اثبات نشده‌است. در آوریل ۲۰۲۰ این دارو به دلیل نگرانی‌هایی پیرامون سرطان‌زا بودن آن، از بازار آمریکا جمع‌آوری شده‌است. در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۳۹۹ سازمان غدا و داروی ایران با انتشار خبری در وب‌سایت خود ضمن اعلام حذف فرآورده‌های رانیتیدین از بازار دارویی کشور، از بیماران خواست مصرف رانیتیدین را متوقف و با پزشک معالج خود برای داروهای جایگزین مشورت کنند.

دارویی از دسته بتابلاکرهای غیرانتخابی است که عمدتاً برای درمان فشارخون بالا و نامنظمی تپش قلب (تاکی کاردیا) و اختلالات اضطرابی مورد استفاده قرار می‌گیرد. پروپرانول برای بیماری‌های گوناگون دیگری چون فشار خون بالا تسکین درد قلبی، اضطراب، هیستری، پیشگیری از سردردهای میگرنی، درمان بی‌نظمی تپش و گلوکوم و در سم زدایی سریع اپیوئیدها تجویز می‌شود. این دارو معمولاً برای درمان اختلال اضطراب و اختلال پانیک نیز تجویز می‌شود. گیرنده‌هایی که هورمون اضطراب وارد آنها می‌شود را در سرتاسر سیستم اعصاب مرکزی مسدود می‌کند.

این دارو هم‌چنین برای جلوگیری از حمله قلبی در افرادی که یک بار دچار حمله قلبی شده‌اند، کاربرد دارد. با مسدود کردن این تکانه‌ها، به قلب کمک می‌کند تا منظم‌تر و مؤثرتر بتپد و در نتیجه بار کاری قلب کاهش می‌یابد. پروپرانولول به کاهش لرزش در مبتلایان به پارکینسون کمک می‌کند و برای رفع لرزش ناشی از مصرف داروهای اعصاب، سودمند است، سردرد را تسکین می‌دهد و در سردردهای میگرنی، درمانی پایه‌ای به‌شمار می‌آید. به‌علاوه به‌طور خفیف، روی فشار خون اثرات کاهندگی دارد. وقتی به مجموعه کارکردهای این قرص نگاه می‌شود، مشخص است که یک داروی چندکاره بسیار خوب است.

هم‌چنین، این دارو برای درمان سیروز کبدی و پرفشاری ورید باب نیز کاربرد دارد.